Eerste 2 weken in suriname
20 Januari 2014 | Suriname, Paramaribo
4 januari vertrok ik dan naar Suriname/Paramaribo.
Suriname; een zuid-Amerikaans land met een Caribische uitstraling en Nederlands als voertaal. Dat is Suriname, waar een handjevol mensen een unieke gemeenschap hebben gevormd aan de rand van een van de laatste restjes tropisch regenwoud.
Suriname is een schitterend land met een mooie tropische natuur, eeuwenoude plantages en indianen- en bosnegerdorpen, waar de tijd heeft stilgestaan.
Na een emotioneel afscheid op Schiphol met de lieve mensen, papa, mama, Inge, Pascal, Cas, Nadine, Els, Anne en Ylaine was ik blij dat ik mijn eerste huisgenoot Karolien trof in het vliegtuig. We hebben 9 uur lang lekker gekletst over onze reis.
We kwamen savonds aan bij ons huis, na een wilde taxirit, waar onze huisgenoten al op ons zaten te wachten. Meteen voelde ik me thuis!
De eerste paar dagen heb ik een beetje de buurt verkend op de fiets, supermarkt, pinautomaten etc.
Fietsen was hier is in het begin nogal spannend, links rijden, chaos, weinig regels, veel toeteren en fluiten en nogal wat kuilen in de weg.
Ik woon in een huis in Paramaribo noord met op dit moment 4 andere huisgenoten.
Het is super gezellig met de andere meiden en klikte direct goed.
Lekker buiten chillen in onze hangmatten, op vrije dagen zwemmen bij een hotel in de buurt en gezellig samen eten.
We hebben 2 waakhonden thuis, Moxi en Lucky. Het mooie aan deze honden is dat ze alleen maar blaffen naar "donkere" mensen, tegen ons zijn ze super lief :) ideale waakhonden dus
Die eerste week begon ook mijn vrijwilligerswerk.
Ik werk nu in het parelhuis, een weeshuis dat hier op zo'n 30min fietsen vandaan ligt
Hier wonen 15 kinderen tussen de leeftijd van 6 en 13 jaar, deze kinderen zijn allemaal vanaf hun geboorte besmet met HIV en kunnen niet meer thuis wonen omdat de ouders overleden zijn of niet voor ze kunnen zorgen.
Ik geef hier huiswerk begeleiding en in de vrije tijd lekker spelen, knuffelen en aandacht geven, wat deze kinderen goed kunnen gebruiken.
De kindjes komen om 13u uit school (dan begin ik) gaan baden (douchen), warm eten en dan beginnen we met het maken van het huiswerk
Ze noemen mij tante Sanne :)
Er komt een paar keer per week een verpleegster in het weeshuis om de wondjes, als ze die hebben, te bekijken en voor de evt zieke kinderen.
De Surinaamse cultuur is, vooral op het werk, even wennen maar dat komt al steeds meer.
Surinamers zijn ontzettend lieve en gastvrije mensen. Op straat wordt je alleen constant nagefloten wat vrij irritant is haha.
Qua veiligheid kun je hier zodra het donker wordt niet meer op de fiets of te voet ergens heen wat betekent dat alles per taxi moet. Je kunt niet na het uiteten ergens anders heen lopen voor nog een drankje te drinken wat ik persoonlijk wel erg jammer vind.
Het eerste weekend ben ik meteen op trip gegaan met 3 andere huisgenoten naar Isadou/jawjaw
We reizen met de auto tot aan het punt waar de weg letterlijk ophoudt, hier gaat verder alles per korjaal, een uitgeholde boomstam met tegenwoordig motors erop.
Op Isadou hebben we met ons 4en een hut en is het heerlijk vertoeven aan het water met een natuurlijke jacuzzi.
De trips zijn goed georganiseerd en aan eten ontkomt het ons niet.
Onze gids Sergio is een ware rastaman en staat zo relax en positief in het leven!
We zijn het tropisch regenwoud ingegaan en veel geleerd van onze gids Dorus over planten en dieren. Later die dag gingen we naar jaw jaw, een saramaccaner-dorpje met ongeveer 500 inwoners.
Het is hier primitief maar zoooo mooi, mensen wonen in hutten, kinderen rennen vrolijk rond. Deze kinderen liepen achter ons aan en hebben uiteindelijk nog voor ons gedanst en gezongen, geweldig!!!!
Ze verdienen hun geld met eigen akkers en hebben hun eigen rechten, hier komt geen politie aan te pas.
Terug op Isadou een piranha gevangen en opgegeten en 's avonds bij het kampvuur gezeten en op kaaimannen jacht geweest (helaas geen kunnen vangen).
Afgelopen weekend ben ik met huisgenoten op eigen houtje naar de cola kreek geweest om daar te blijven slapen in onze hangmatten.
Het heet cola kreek omdat het water precies uitziet als cola.
Het begon als een relax tripje totdat we snachts werden gewekt door dronken indringers die langs onze hut liepen en in het water waren aan het springen, je snapt wel, ik heb geen oog dicht gedaan. Gelukkig allemaal goed afgelopen maar toch maar niet meer doen met 4 meiden alleen ergens in een hangmat slapen!
Ik heb nog veel meer te vertellen maar mijn verhaal is nu al te lang dus dat doe ik jullie niet aan ;)
Dikke brasa
Suriname; een zuid-Amerikaans land met een Caribische uitstraling en Nederlands als voertaal. Dat is Suriname, waar een handjevol mensen een unieke gemeenschap hebben gevormd aan de rand van een van de laatste restjes tropisch regenwoud.
Suriname is een schitterend land met een mooie tropische natuur, eeuwenoude plantages en indianen- en bosnegerdorpen, waar de tijd heeft stilgestaan.
Na een emotioneel afscheid op Schiphol met de lieve mensen, papa, mama, Inge, Pascal, Cas, Nadine, Els, Anne en Ylaine was ik blij dat ik mijn eerste huisgenoot Karolien trof in het vliegtuig. We hebben 9 uur lang lekker gekletst over onze reis.
We kwamen savonds aan bij ons huis, na een wilde taxirit, waar onze huisgenoten al op ons zaten te wachten. Meteen voelde ik me thuis!
De eerste paar dagen heb ik een beetje de buurt verkend op de fiets, supermarkt, pinautomaten etc.
Fietsen was hier is in het begin nogal spannend, links rijden, chaos, weinig regels, veel toeteren en fluiten en nogal wat kuilen in de weg.
Ik woon in een huis in Paramaribo noord met op dit moment 4 andere huisgenoten.
Het is super gezellig met de andere meiden en klikte direct goed.
Lekker buiten chillen in onze hangmatten, op vrije dagen zwemmen bij een hotel in de buurt en gezellig samen eten.
We hebben 2 waakhonden thuis, Moxi en Lucky. Het mooie aan deze honden is dat ze alleen maar blaffen naar "donkere" mensen, tegen ons zijn ze super lief :) ideale waakhonden dus
Die eerste week begon ook mijn vrijwilligerswerk.
Ik werk nu in het parelhuis, een weeshuis dat hier op zo'n 30min fietsen vandaan ligt
Hier wonen 15 kinderen tussen de leeftijd van 6 en 13 jaar, deze kinderen zijn allemaal vanaf hun geboorte besmet met HIV en kunnen niet meer thuis wonen omdat de ouders overleden zijn of niet voor ze kunnen zorgen.
Ik geef hier huiswerk begeleiding en in de vrije tijd lekker spelen, knuffelen en aandacht geven, wat deze kinderen goed kunnen gebruiken.
De kindjes komen om 13u uit school (dan begin ik) gaan baden (douchen), warm eten en dan beginnen we met het maken van het huiswerk
Ze noemen mij tante Sanne :)
Er komt een paar keer per week een verpleegster in het weeshuis om de wondjes, als ze die hebben, te bekijken en voor de evt zieke kinderen.
De Surinaamse cultuur is, vooral op het werk, even wennen maar dat komt al steeds meer.
Surinamers zijn ontzettend lieve en gastvrije mensen. Op straat wordt je alleen constant nagefloten wat vrij irritant is haha.
Qua veiligheid kun je hier zodra het donker wordt niet meer op de fiets of te voet ergens heen wat betekent dat alles per taxi moet. Je kunt niet na het uiteten ergens anders heen lopen voor nog een drankje te drinken wat ik persoonlijk wel erg jammer vind.
Het eerste weekend ben ik meteen op trip gegaan met 3 andere huisgenoten naar Isadou/jawjaw
We reizen met de auto tot aan het punt waar de weg letterlijk ophoudt, hier gaat verder alles per korjaal, een uitgeholde boomstam met tegenwoordig motors erop.
Op Isadou hebben we met ons 4en een hut en is het heerlijk vertoeven aan het water met een natuurlijke jacuzzi.
De trips zijn goed georganiseerd en aan eten ontkomt het ons niet.
Onze gids Sergio is een ware rastaman en staat zo relax en positief in het leven!
We zijn het tropisch regenwoud ingegaan en veel geleerd van onze gids Dorus over planten en dieren. Later die dag gingen we naar jaw jaw, een saramaccaner-dorpje met ongeveer 500 inwoners.
Het is hier primitief maar zoooo mooi, mensen wonen in hutten, kinderen rennen vrolijk rond. Deze kinderen liepen achter ons aan en hebben uiteindelijk nog voor ons gedanst en gezongen, geweldig!!!!
Ze verdienen hun geld met eigen akkers en hebben hun eigen rechten, hier komt geen politie aan te pas.
Terug op Isadou een piranha gevangen en opgegeten en 's avonds bij het kampvuur gezeten en op kaaimannen jacht geweest (helaas geen kunnen vangen).
Afgelopen weekend ben ik met huisgenoten op eigen houtje naar de cola kreek geweest om daar te blijven slapen in onze hangmatten.
Het heet cola kreek omdat het water precies uitziet als cola.
Het begon als een relax tripje totdat we snachts werden gewekt door dronken indringers die langs onze hut liepen en in het water waren aan het springen, je snapt wel, ik heb geen oog dicht gedaan. Gelukkig allemaal goed afgelopen maar toch maar niet meer doen met 4 meiden alleen ergens in een hangmat slapen!
Ik heb nog veel meer te vertellen maar mijn verhaal is nu al te lang dus dat doe ik jullie niet aan ;)
Dikke brasa
-
20 Januari 2014 - 09:12
Monika:
Hoi Sanne,
Wat ontzettend leuk en gewelldig je verhalen. Ik zou zo nog een uur willen verder lezen. Ben blij dat je het naar je zin hebt. Xxxxx moon -
20 Januari 2014 - 10:25
Kimberley:
Saaaang Sanne mi jaroesoeee!! Je geniet volop van Su! Ik geniet zelf van het lezen van je verhalen! Enjoy enjoy! Kijk uit naar je volgend verslag! Bigi brasa, bosi Kimberley -
20 Januari 2014 - 12:55
Joyce:
Hoi lieverd, super om je verhaal te lezen , wat fijn dat je het zo naar je zin hebt !!
Wat een avonturen allemaal om jaloers op te worden.
Geniet er nog lekker van en doe voorzichtig.
Mis je mup, dikke knoevel en poen Joyce -
20 Januari 2014 - 13:18
Tessie:
Hoi Leeve,
Wat een mooi verslag heb je geschreven, via Skype en wattsapp natuurlijk al veel gehoord maar het is super leuk om het zo ook allemaal te kunnen lezen! Geniet nog verder en ik kijk uit naar de volgende verslag! Dikke poen en knuffel Tessie -
20 Januari 2014 - 17:26
Linda:
Hey leeve, super leuk om te lezen! En wat fijn dat je het zo naar je zin hebt! :) Het lijkt me echt super.. Geniet er maar van! Spreek je snel! Dikke poene! XX Linda -
20 Januari 2014 - 19:04
Remko:
He Sanne,
Leuk om te lezen dat je het zo naar je zin hebt. Lijmt me geweldig wat je allemaal meemaakt.
Heel veel plezier de komende tijd, ben benieuwd naar je volgende verhaal!
Kus Remko -
20 Januari 2014 - 20:53
Sabrina:
Hi tante Sanne;)
Dat doet toch goed dat je daar ook zo genoemd wordt; versterkt het gevoel met thuis toch?
Bedankt voor het delen van dit super leuke verslag! En schitterende foto's! Geniet, groei en verrijk jezelf en pas goed op elkaar!! Knuffel mede namens pieter en Youp, sabrina -
20 Januari 2014 - 21:20
Ina:
Hallo Sanne.
Wat een super verhaal, knuffel die kindjes maar lekker, als iemand het nodig heeft denk ik dat zij dat zijn.
Geweldig wat je daar doet, petje af hoor. Ik blijf je volgen. Puneke Ina. -
21 Januari 2014 - 11:37
Monique:
Leuk geschreven verhaal. De tijd zal wel omvliegen als je zo veel meemaakt. Geniet er van en veel groetjes. -
21 Januari 2014 - 18:31
Hadewych:
Hey Sanne,
Wat een avontuur is het nu al!!!! Blij dat het zo goed klikt met je huisgenoten en je je meteen thuis voelde. Wees voorzichtig, amuseer je en geniet met volle teugen.
Dikke kus uit nat Nederland hadewych -
21 Januari 2014 - 20:24
Mirjam:
Hoi Sanne,
Wat ontzettend leuk om te lezen wat je allemaal beleefd in Suriname!
Inge vertelde me dat t zwaar was iddop Schiphol wat leuk om nu te lezen dat je het zo naar je zin hebt!
Heel veel plezier en ben benieuwd naar het volgende avontuur.
Liefs Mirjam -
29 Januari 2014 - 15:19
Anne:
Wauwww, wat een gave verhalen! Zo te lezen heb je daar een te gekke tijd. Ik kijk nu al uit naar het volgende verhaal! Dikke kus.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
